Zbrojnik niebieski

Zbrojnik niebieski – Ancistrus dolichopterus (Kner, 1854)
Występowanie – dorzecze rzeki Rio Negro – Brazylia
Niemiecka nazwa Blauer antennenwels, czyli właśnie Zbrojnik niebieski

Czemu na tapet biorę tego ancistrusa? Ponieważ wkoło niego wyrosło sporo mitów i niedomówień. Warto więc skorzystać z tego, że Trzmiel ma solidną poczytność i pewnie poczytalność też nie najgorszą, i spróbować wyprostować zawiłe zakręty historii tej ryby.

Historia

Nasz zbrojniczek został odkryty już szmat czasu temu i, jako że na przełomie wieku XIX i XX wszystko, co nowoodkryte, chętnie było sprowadzane do Europy do prywatnych akwariów, to i z tą rybą nie mogło być inaczej. Tym bardziej, że na tle „konkurencji” szczególnie młode ryby zbrojnika niebieskiego wypadają wręcz oszałamiająco. Ciało w kolorze czarnym usiane małymi świecącymi się na biało punkcikami, obrzeża płetwy grzbietowej i ogonowej posiadające biały lampas. Gdy przyjrzymy się miejscu styku tych lampasów z resztą ciała w dobrym świetle, to zauważymy niebieską poświatę – widać ją też pod światło na całej rybie – stąd właśnie nazwa gatunkowa – zbrojnik niebieski. W akwariach często przebywał z innymi, już odkrytymi przedstawicielami rodziny ancistrusów (np. cirhossus), z czasem dołączały też inne gatunki, takie jak multispinnis i tak się zaczęło – wszystkie te ryby bardzo łatwo się ze sobą krzyżują, dlatego też po kilkudziesięciu latach w akwariach całej Europy i nie tylko pływały już tysiące bękartów, u których ciężko było określić pulę genów, tym bardziej że pojawiały się kolejne gatunki ancistrusów, które równie chętnie mnożyły się z zastanymi w akwariach mieszańcami.

Rozpoznawanie

Czemu o tym wspominam? Otóż w dobie dostępu do informacji, do Internetu, do książek, cały czas spotyka się błędna nazwę zbrojnika niebieskiego, nadawaną tym mieszańcom właśnie. Nie wiem, jaki to potwór w ludzkiej skórze jest za to odpowiedzialny, ale gdybym mógł, to powyrywałbym mu wszystkie promienie z każdej płetwy i to na żywca. A skoro już o promieniach w płetwach mowa, to jest to cecha szczególna, po której łatwo rozpoznać naszego bohatera. Liczba miękkich promieni w płetwie grzbietowej zbrojnika niebieskiego wynosi 9, a czasem nawet 10 i jest to dobitny dowód na to, że mamy do czynienia ze zbrojnikiem niebieskim, gdyż inne podobne do niego ancistrusy (jak L-213, L-181, L-59) mają tych promieni mniej. Czemu czasem jest ciężko rozpoznać, czy mamy do czynienia ze zbrojnikiem niebieskim? Bo z wiekiem traci on te swoje piękne lampasy i kropeczki na ciele – staje się czarno-granatowy i tylko cieniutka biała kreseczka na końcach płetwy przypomina o jego świetności za młodu. Żyją długo, bo nawet 20 lat i więcej i rosną do całkiem sporych rozmiarów, co również często jest źle przedstawiane na rozmaitych stronach. Źródła godne zaufania podają, że bez problemu osiągają 20 cm a nawet 25 i ja się z nimi zgadzam, gdyż sam posiadam kilka egzemplarzy podchodzących powoli pod 17 cm a mają dopiero 6 lat. Dlatego wszelkie informacje, że zbrojnik niebieski to rybka dorastająca do 10 cm proszę zakatalogować do działu bajki i baśnie akwarystyczne.

Żywienie

Żywienie – kolejny temat, który wzbudza dyskusje i często prowadzi do tragedii w akwariach.
Ancistrusy jako rodzaj są rybami roślinożernymi – świadczy o tym budowa ich układu pokarmowego oraz znajdowana w tym przewodzie u osobników dziko żyjących treść. Roślinożerne, ale nie pogardzą padliną – wszelaką – niezależnie, czy to padła rybą, czy jakąś kapibara, czy obciążonym liną i kamieniem członkiem konkurencyjnego kartelu narkotykowego. Pamiętajmy tylko, że padlina, po pierwsze, nie jest na talerzu każdego dnia, a po drugie chętnych na nią jest bardzo dużo i nasz ancistrus załapie się na jedynie maleńką porcję. Piszę o tym, by uzmysłowić Wam, że te ryby karmi się głównie pokarmem roślinnym, a jedynie czasem można im podać pokarm pochodzenia zwierzęcego – można, szczególnie przed tarłem, podawać tubifex, mrożoną artemię, czy tabletki dla ryb mięsożernych. Ważne, by zapewnić tym rybom w akwariach dostęp do miękkich korzeni, które będą sobie podjadać – choć w kwestii tego, czy istotnym czynnikiem jest samo drewno jako źródło celulozy wspomagającej prace bakterii trawiennych, czy też może ważniejszy jest film biologiczny, który porasta takie drewno w akwarium, cały czas trwają badania. A może oba te czynniki są ważne, by ryby lepiej trawiły pokarm mięsny? Jak się dowiem, to Wam powiem 🙂

Warunki

Warunki hodowlane też odbiegają nieco od tych, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni, gdy trzymamy w akwariach zwykłe, pospolite zbrojniki, czyli mieszańce. Ancistrus dolichopterus wymaga od nas wody cieplejszej (26-30 stopni Celsjusza), kwaśniejszej (pH 5,5-7) i miękkiej (KH od 0-5 stopni i twardości ogólnej od 0-15 stopni). Jeśli chcemy uzyskać potomstwo, to powinniśmy trzymać ryby na bardziej kwaśnej i bardziej miękkiej wodzie z przedziału, który podałem. Tarło odbywa się tak samo, jak u wszelkich ancistrusów – w grotach, które należy dobrać wielkością do rozmiarów samca. Młode po wylęgu wyglądają obłędnie, gdyż ich barwy są niezwykle intensywne. Jedzą pokarm głównie roślinny – warto podawać pokarmy na bazie spiruliny, co przyspieszy ich wzrost.

Na płaszczyźnie czysto ekonomicznej też widać wyraźną różnice pomiędzy naszym L-183 a zwykłym zbrojnikiem pospolitym, bo młode ryby zbrojnika niebieskiego wielkości około 3,5-4 cm potrafią kosztować 40-60 złotych lub więcej, więc jeśli ktoś w sklepie poleca Wam zbrojnika niebieskiego za 7 złotych, to rozejrzyjcie się po sklepie, może gdzieś jest dział z korzeniami – weźcie dość ciężki i poręczny kawał badyla i…

Trzymam kciuki za udaną hodowlę tych pięknych ryb!