Przejdź do sklepu Trzmiel.com.pl 
Jak odżywiają się koralowce?
Koralowce to zwierzęta, ale dzięki współpracy z symbiotycznymi glonami, jakimi są zooksantelle, mogą się także odżywiać jak rośliny. Pobierają pokarm bezpośrednio z wody i korzystają z procesu fotosyntezy. Zooksantelle wykorzystują energię światła oraz rozpuszczone w wodzie substancje nieorganiczne i wytwarzają pokarm dla korali. W ten sposób powstaje 60%-80% energii potrzebnej koralowcom, a to za mało by uzyskać efektywne przyrosty. Co więcej, do przeprowadzenia fotosyntezy potrzebne jest światło, a więc nie obędzie się bez wydajnego oświetlenia. Więcej na ten temat w przeczytacie artykule „Oświetlenie akwarium morskiego”.
Źle odżywione koralowce mają bardzo cienką tkankę i wolno rosną. Nie mają również odpowiedniej ilości zooksantelli, co wiąże się ze zmianą ich barwy. Przy intensywnym oświetleniu poprawia się ich wybarwienie, jednak przy nadmiarze światła i braku pokarmu ich tkanka stanie się tak cienka, że przestaną rosnąć. Taki stan może być dla nich niebezpieczny. Jest to spowodowane tym, że duża ilość światła intensyfikuje fotosyntezę, która dostarcza ogromnych ilości tlenu negatywnie oddziałującego na koralowce. Niewykorzystany tlen zmieni się w wolne rodniki, uszkadzające DNA zooksantelli. Zaczną one obumierać. Pozbawiony zooksantelli koralowiec staje się zupełnie biały i z czasem zginie z głodu. Dlatego tak istotne jest dokarmianie koralowców związkami organicznymi, które w przeciwieństwie do energii z fotosyntezy mogą być magazynowane.
Są one również potrzebne do budowy szkieletu. Jest to proces energochłonny, do którego potrzebny jest pokarm dostarczany koralowcom podczas dokarmiania. Dobrze odżywione koralowce mają mięsistą tkankę i dużą ilość zooksantelli, szybko rosną i mają brązowe zabarwienie. Więcej na ten temat w poniższym filmie.
Czym karmić koralowce w akwarium morskim?
Wszystkie koralowce absorbują z wody rozpuszczone związki nieorganiczne i organiczne. Są to: organiczny azot, amoniak, aminokwasy czy cukry. Na szczególną uwagę zasługują aminokwasy, które sprawiają, że koralowce od razu się rozpolipowują i są gotowe na przyjmowanie większych substancji pokarmowych. Dlatego podczas karmienia koralowców stosujemy preparaty aminokwasowe, tak zwane boostery.
Substancje odżywcze rozpuszczalne w wodzie poprawiają kondycję koralowców i niejednokrotnie pozwoliły na uratowanie egzemplarzy, które zostały prześwietlone. Niezwykle pomocne są kąpiele w aminokwasach, czy w glukozie. Te związki organiczne są absorbowane przez tkankę i pozwalają na jej odbudowę. Czasami zagłodzone koralowce nie są w stanie przyjmować większych kawałków pokarmu i jest to jedyny sposób, żeby je uratować.
Większość koralowców rozpolipowuje się, gdy odmuchujecie skałę, mają one zdolność pobierania detrytusu, wyłapują jego cząstki i nimi się żywią. Oczywiście ich pokarm stanowi także zooplankton lub fitoplankton; rodzaj planktonu zależy od budowy polipów koralowca.
Koralowce miękkie mają małe polipy, przekształcone w tak zwane pinnule. Nie nadają się one do bardzo aktywnego chwytania pokarmu i nie wydzielają dużej ilości śluzu, potrzebnego do wyłapywania zooplanktonu. Za to mają w swoich polipach enzymy, umożliwiające trawienie pokarmu roślinnego. Dlatego koralowce miękkie żywią się fitoplanktonem – planktonem roślinnym. Pamiętajcie, że są one w stanie wyłapać tylko pokarm o małych cząstkach.
Koralowce typu SPS i LPS budujące szkielety wapienne mają polipy dostosowane do aktywnego polowania. Te zaliczane do grupy SPS mają na ogół mniejsze polipy i żywią się drobnym zooplanktonem – np. wrotkami. Koralowce LPS wyposażone w większe, dłuższe polipy i są w stanie odżywiać się większym planktonem: artemią, lasonogami czy nawet krylem.
Wielkopolipowe koralowce LPS np.: Trachyphyllia czy Scolymia, mają bardzo duży otwór gębowy i rozbudowane polipy, co świadczy o tym, że żywią się pokarmem mięsnym w dużych kawałkach. Mają za to mniejsze zapotrzebowanie na światło i nie lubią silnej cyrkulacji. Koralowce niefotosyntetyzujące wymagają regularnego karmienia, a ponieważ nie posiadają zdolności przeprowadzania fotosyntezy, mogą rosnąć w cieniu, z tym, że trzeba je praktycznie codziennie dokarmiać.
Niektóre gatunki wykazują niesamowite zdolności przystosowawcze. Pewne odmiany Montipor w normalnych warunkach czerpią pokarm głównie z fotosyntezy, ale przy zaniku zooksantelli zaczynają się zachowywać, jak te niefotosyntetyzujące i odżywiają się pobierając substancje odżywcze z wody. Zapraszam na film.
W jaki sposób karmić koralowce?
Sposób karmienia koralowców uzależniony jest od systemu filtracji. Dostarczanie pokarmu z zewnątrz jest dosyć obciążające i pojawia się kwestia utrzymania parametrów na odpowiednim poziomie. W akwariach, które mają odpieniacz, system mechanicznego wyłapywania brudu lub inny filtr mechaniczny czy refugium, na ogół nie ma problemu.
Podczas karmienia pamiętajcie o wyłączeniu odpieniacza, ponieważ bardzo szybko wyłapie on z wody cały pokarm. Dodatkowe zmniejszenie cyrkulacji lub wyłączenie pomp umożliwia koralowcom spokojne chwytanie pokarmu. Oczywiście pożądane jest również wyłączenie filtrów mechanicznych. Uruchamiamy je po skończonym posiłku.
Dokarmianie zaczynamy od podania aminokwasów lub polyp-boosterów. Zawierają one aminokwasy i tłuszcze, które nie tylko odżywiają nasze zwierzaki, ale też powodują, że się one świetnie rozpolipowują. Następnie możemy podać pokarmy sypkie; są one zbudowane w dużej części z lipidów i aminokwasów. Rozpuszcza się je w solance i wlewa do akwarium.
Podaję także fitoplankton, który sama hoduję. Jest on nie tylko pokarmem dla koralowców, ale i pożywieniem zooplanktonu. Stosuję również drobny zooplankton, np. wrotki czy widłonogi oraz mrożonki. Zooplankton obciąża system, podwyższa poziom azotanów i fosforanów. Warto zachować szczególną ostrożność i podawać go pipetą bezpośrednio w pobliże otworów gębowych koralowców.
Unikam podawania do toni wodnej artemii, lasonogów czy kryla. Ich duże kawałki są wyłapywane tylko w niewielkiej części, a pozostałości zalegają na piasku i skale. W efekcie podnosi się poziom azotanów i fosforanów oraz pojawiają się problemy z glonami.
Dla koralowców wielkopolipowych przygotowuję nie tylko artemię i kryla, ale także kawałki mięsa stynek czy krewetek. Podaję je za pomocą pipety w pobliże otworu gębowego.
Bezwzględnie należy pamiętać o jednym: nie przekarmiamy!
Jeżeli dopiero założyliście akwarium morskie albo wcześniej nie karmiliście koralowców, zacznijcie od bardzo małych dawek pokarmów. Dawkę podaną na opakowaniu przez producenta warto zmniejszyć np. do 1/4. Po paru tygodniach, jeśli zaobserwujecie, że azotany i fosforany nie rosną oraz nie pojawiają się glony, zacznijcie stopniowo zwiększać porcje. Należy bardzo uważać, zwłaszcza przy podawaniu pokarmu w okolicę otworu gębowego, by nie przekarmić swoich podopiecznych. Nadmiar pobranego przez zwierzę pokarmu nie jest trawiony i wydalany. Zaczyna gnić i wywołuje niebezpieczne, wtórne infekcje bakteryjne. Świeżo zakupione Euphylle należy ustawić w miejscu z intensywną cyrkulacją wody, nakarmione zaraz po transporcie potrzebują silnego nurtu, aby się oczyścić. W przeciwnym wypadku będą narażone na gnicie.
Generalnie nie należy karmić koralowców zaraz po transporcie. W workach transportowych występuje dość duże stężenie amoniaku i niskie pH, dlatego zwierzęta potrzebują kilku dni odpoczynku, aby wrócić do formy. Więcej na temat karmienia koralowców dowiesz się z poniższego filmu. Zapraszam do oglądania.
Jeżeli potrzebujesz więcej informacji na temat koralowców odwiedź Trzmiela, Wrocław, ul. Rogowska 147 lub skontaktuj się z jego zespołem.
